Over vroeger en nu
Let there be love...
In mijn gedachten leeft de warme herinnering aan het huis van mijn bomma. Een voorkamer gevuld met zondagse taarten. Vanop de trap naar de mansardekamer de geur van overrijpe winterappels rustend in houten kratjes. In de keuken, stenen bruine teiltjes gevuld met snijbonen en steriliseerbokalen met allerlei groenten en fruit. Aan het einde van het hofpad kippen en konijnen voor eigen kweek.
Daar begon het allemaal!
De eenvoud van een oerkeuken, de warmte van een stoof en een bomma met West-Vlaamse roots, kokkin avant la lettre.
Home sweet home...
In het ouderlijk nest leerde ik over 'geur en kleur', 'durven en doen'. Bovenal leerde ik koesteren en voluit te gaan voor wat mijn hart en ziel beweegt. In mijn jeugd volgde ik meerdere jaren een opleiding aan de Kunstacademie in Temse. Eens het professionele leven zich meer naar de voorgrond duwde samen met het vormen van een gezin kreeg creativiteit een andere invulling. Doorheen deze periode in mijn leven werd ik geïnspireerd door een collega en trouwe vriend Pierre Y. Hij leerde mij ongekende smaken ontdekken, ultieme combinaties proeven. Dit opende mijn ogen voor het hele keukengebeuren. Pierre vertoeft reeds enkele jaren hoog boven de wolken en aan hem draag ik mijn oprechte liefde op voor potten en pannen en alles wat lekker is! Daarnaast is 'blijvend leren' een quote welke ik bijzonder hoog in het vaandel draag. Als docent verpleegkunde kan ik naast een coachende en lerende rol deze missie uitdragen bij de studenten in de opleiding Bachelor Verpleegkunde. Het geeft me vleugels jonge mensen te zien groeien en samen met hen het pad te bewandelen naar hun professionele carrière in de zorg.
Once in a lifetime..
Er zit chemie in liefde en liefde betekent zoveel als de smaak is raak. Het plaatje klopt, de puzzel valt in elkaar. Het op zoek gaan naar mooi ogende gerechten, bijzondere ingrediënten of simpelweg het koken voor alledag was jarenlang mijn hobby en ontspannend toevluchtsoord. Vandaag is dit nog steeds zo. Al moet ik toegeven dat 'tijd' soms een spelbreker is. Ik hou van mensen rond de tafel en lekker eten. Naast bloemschikken, batik, potloden, olieverf, acrylverf, schildersdoeken en aquarelpapier kruiste 'klei' 5 jaar geleden voor het eerst mijn pad.
Klei, een openbaring van formaat. Ik zocht en vond datgene waarmee ik mijn hoofd kan leegmaken, waarmee ik voluit creatief kan zijn, wat mij uitdaagt en toelaat skills te verwerven over het kleigebeuren heen, waardoor ik fantastische mensen ontmoet en nog veel meer....
